ΣΤΗ ΜΑΧΗ

Με όπλα μας τα ξυράφια
και με ένα δυσοίωνο απαθές βλέμμα,
πορευόμαστε αχαλίνωτοι προς τον όχλο.
Ο εχθρός τρυπάει με ύπουλη τρυφερότητα
τα άμορφα σώματά μας.
Οι σκέψεις μας στριμώχνονται.
Το γλέντι συνεχίζεται.
Οι ρόλοι αλλάζουν.
Οι βροντές δίνουν άλλο χρώμα στη συγκέντρωσή μας.
Είμαστε όλοι μεταμορφωμένοι σε ανθρώπους.
Σπέρνουμε αισθήματα,
θερίζουμε αρώματα.
Αλλοιωμένοι ως το ΤΕΛΟΣ.
Δεν είμαστε....άγγελοι
αλλά....

...ΥΠΑΡΧΟΥΜΕ...
     ΜΗ ΤΟ ΓΕΛΑΣ!!